Російсько-український словник (Українська академія наук)
НАКАТКА
1) (действие) - а) накочування, натирання, у[про]тирання, торування, уторовування, оконч. накочення, натертя, у[про]тертя (-тя), уторування. -ка вручную, строит. - накочування руками; б) навивання, накачування, нагортання, намотування, оконч. навиття (-ття), накачання, нагорнення, намотання; в) накачування, накручування, нагромаджування, оконч. накачання, накручення и накрутіння, нагромадження; г) накачування, намаґльовування, навальцьовування, навалювання, оконч. накачання, намаґлювання, навальцювання, наваляння; г) навоження, оконч. навезення; д) накочування, скочування, оконч. накочення, скочення. Срв.
I. Накатывать 1 - 5 и
II. Накатывать 1 и 2;
2) (скалка для намота) качалка;
3) (хлебный шарик) кулька (галочка) з хліба;
4) (накатная машина) накочувалка.
Ви можете поставити посилання на це слово:

матиме такий вигляд: НАКАТКА


матиме такий вигляд: Що таке НАКАТКА