Російсько-український словник (Українська академія наук)
НАДВОЕ
нрч.
1) надвоє, на(в)піл; срв. Пополам. [Розрізала надвоє (Брацл.). Завіса церковна роздерлася надвоє (Куліш)];
2) (двусмысленно) двозначно, двоїсто. Бабушка (старуха) -вое сказала (гадала) - надвоє баба ворожила: або вмре, або буде жила; не так буде, як баба каже; казала бабусенька: «одно з двох: або так, або не так»; правду казала баба, коли не брехала; сліпий казав: «побачимо» (Приказки).
Ви можете поставити посилання на це слово:

матиме такий вигляд: НАДВОЕ


матиме такий вигляд: Що таке НАДВОЕ